سریع ترین دایناسور گالیمیموس بود.او با سرعت60 کیلومتر در ساعت می دوید.

بزرگترین مغز به ترودون تعلق داشت.مغز او اندازه ی یک سیب بود.

بزرگترین گوشت خوار ژیگانوتوزور بود.وزن او به اندازه ی کامیونی به وزن10تن بود.

بزرگترین پنچجه متعلق به زینوزور بود.طول پنجه های او70سانتی متر بود.

یکی از مشخصترین دایناسور های زره دار استگوزاروس بود.این جانور در امتداد پشتش دو ردیف ورقه داشت.این ورقه ها یا پوشیده از شاخ بودند و برای دفاع استفاده می شدند و یا رویشان پوست بود و جانور را گرم نگه می داشتند؛هنوز نمی دانیم کدام نظریه درست است.

شاید استگوزاروس از این صفحات برای گرم نگه داشتن خودش استفاده می کرده است. این حیوان در هوای سرد از پهلو به طرف خورشید می ایستاد و نور خورشید ورقه هایش را گرم می کرده است.در هوای گرم نیز با در معرض باد قرار دادن این ورقه ها خودش را خنک می کرده است.

شناسنامهُ حیوان

نام:استگوزاروس(دایناسور سقف دار)

تلفظ:اس-ت-گو-زا-روس 

محل زندگی:غرب میانه آمریکا

گروه:دایناسور های تایروفوران

طول:9متر

زمان زندگی:اواخر دوره ژوراسیک156تا145 میلیون سال قبل

غذا:گیاهان

ویژگی های استثنایی:وجود دو جفت خار بلند روی دم برای دفاع

دشمن اصلی:دایناسور های بزرگ گوشت خوار مثل آلوزاروس

آیا می دانستید؟مغز استگوزاروس آن قدر کوچک بود که مردم فکر می کردند که برای کنترل پاها و دمش از مغز دومی در کفل هایش داشته است.

استگوزاروس در کجا های زمین زندگی می کرد؟

در دوره کوانترنری گربه سانان دندان سابری شکارچیان اصلی حیوانات بزرگ بودند.سابر نوعی شمشیر خمیده است،دندان های جلویی دراز اسمیلودون دقیقا شبیه سابر بودند.این دندان ها به راحتی پوست های کلفت و ماهیچه را می دریدند.در آن زمان حیوانات دندان سابری زیادی وجود داشتند و اسمیلودون بزرگ ترین ترین آنها بود.

شناسنامه حیوان

نام:اسمیلودون

تلفظ:اس- می – لو- دون

گروه:گربه سانان مچرودونت

میلیون تا11000سال قبل   1/6زمان زندگی:اوایل تا اواسط دوره کوانترنری(

 1/5 طول:

دشمن اصلی:ندارد.

احتمالا شناخته شده ترین پستانداران عصر یخبندان ماموت های پشمالو هستند.این حیوانات موهایی بلند و عاج هایی بزرگ و خمیده داشتند.بر خلاف فیل های امروزی که در کشور های گرمسیر زندگی می کنند,ماموت ها با سرما سازگار بودند.

بعضی وقت ها پیش می آمد که ماموت در اثر فرو ریختن ساحل رودخانه زیر گل می ماندند,گاهی نیز توی خزه ها و گیاهان باتلاقی فرو می رفتند و همان جا مدفون می شدند.این گل و لای بعدا یخ می زد.در نتیجه بعضی وقت ها بدن کامل ماموت های یخ زده با عمر هزاران سال پیدا می شوند.

شناسنامهً حیوان

نام:ماموتوس(نقب زن)

تلفظ:ما- مو- توس

گروه:الفانتیدا

محل زندگی:کانادا,آلاسکا,سیبری و شمال اروپا

میلیون سال قبل از 2500سال قبل)   4/8زمان زندگی:اواخر دوره ی ترشیاری تا اواخر دوره کوانترنری(

طول:2متر و 70سانتی متر از شانه ها

ویژگی های استثنایی:سازگاری برای زندگی کردن در آب و هوای سرد

غذا:علف,گلسنگ,خزه

دشمن اصلی:انسان      

آیا می دانستید؟اسم این حیوان را ((نقب زن))گذاشتند.چون وقتی استخوان های این حیوان برای اولین بار در سیبری پیدا شد,مردم محلی فکر می کردند که اینها بقایای حیواناتی هستند که زیر زمین می زیستند.

داینوسور ها

آلوزاروس، درنده قدرتمندی بود که روی دوپای قوی راه می رفت، گردنی قوی و اس شکل داشت و مهره های وی با دایناسورهای دیگر تفاوت داشت(از این رو نام آن، دایناسور متفاوت است). این دایناسور دمی حجیم،‌بدنی بزرگ و استخوانهایی سنگین داشت. بازوهای آلوزاروس کوتاه بوده و دستانی سه انگشتی با چنگالهای تیز داشت که طول آنها بیش از 6 اینچ(15 سانتیمتر) بود.

طول آلوزاروس،‌ بیش از 38 فوت(12 متر) و ارتفاع آن 5/16 فوت(5 متر)بود و حدود 1400 کیلوگرم وزن داشت. طول جمجمه آن 3 فوت(90 سانتیمتر) بود و روی پیشانی دو شاخ داشت و روی چشم و بالای سرش، برآمدگیهایی استخوانی قرار می گرفت. این دایناسور، آرواره هایی بزرگ و قدرتمند با دندانهایی بلند، تیز و مضرسی به طول 2 تا 4 اینچ(5 تا10 سانتیمتر) داشت.

گاسترالیا(دنده های آویزان شکمی) دنده هایی نازک و شکننده است که از اندامهای داخلیبخش میانی بدن (مثل ریه)، حفاظت و حمایت می کنند. این دنده ها به ستون فقرات پشتی متصل نیستند بلکه به پوست منطقه شکمی متصل می شوند.

وزن گونه های مختلف آلوزاروس متفاوت است. آلوزاروس فراجیل، آلوزاروس آتروکس،‌آلوزاروسفروکس وزنی در حدود 1/1 تا 9/1 تن(1 تا 7/1 تون)دارند. آلوزاروس امپلکسوس، سنگینتر بوده و وزنی در حدود 7/2 تا5/5 تن(3 تا5 تون)داشت.

یک نمونه مهره آپاتوزاروس یافت شده است که بر روی آن علائمی از دندانهای آلوزاروس وجود داردکه به درون مهره فرورفته است و شاهدی از حمله آلوزاروس است.

تغذیه و دندانها

آلوزاروس گوشتخواری بزرگ بود که مجهز به دندانهایی تیزونوک داروآرواره هایی بزرگ و قدرتمند بود. این دایناسور، در محل زندگی خود بزرگترین گوشتخوار به حساب می آمد. به علاوه، دستان این تروپود دارای چنگالهایی بلند و تیز بود. احتمالا آلوزاروس دایناسورهای بزرگ گیاهخوار، مثل استگوزاروس را می خورده است.

آلوزاروس، درنده ای بزرگ و خشمگین بود که می توانست ساروپودهای دارای اندازه متوسط(یا ساروپودهای بزرگی را که مریض یا آسیب دیده بودند مثل آپاتوزاروس ) و بسیاری از هم عصرهای خود را بکشد. مهره ای از آپاتوزاروس(نوعی ساروپود بزرگ) یافت شده است که بر روی آن علائمی از دندانهای آلوزاروس وجود دارد. احتمالا آلوزاروس، لاشخور هم بوده است و باگوشتخواران دیگر کرتاسه ،‌ رقابت داشته است.

تصویری از اسکلت آلوزاروس: