اگر در آن جنگ بودم.اگر کنار آقا امام حسین بودم.به او کمک می کردم.در این سال های پیشرفته،آرپیچی نمیدانم کلت کلاش یوزی و این چیز ها وجود دارد.من همیشه در ماه محرم می نشینم و فکر می کنم چه می شد کاری می کردم که بروم به زمان آقا امام حسین!!!دو توپ جنگی داشته باشم و دشمنان را به توپ ببندم.اگر در آ ..آ.آن ز..ز...ززمان ب..ب.....بود....دد..دم امام حسین رر....ر.رررا بغل می گرفتم و....و......و به او می گفتم آقا کجا بودی؟مردم همه برای تو گریه می کنند.گـــــــــــــــــــــــــــــــــــریه.
اما این افکار زیبا فقط زحمات مغز است و اگر معجزه نشود ذره ای دیگر امید پیوسته به مغز نیست....
